Dış kaynak kullanımı, işletmelerin asıl verdiği hizmet veya ürettiği ürün üzerinde odaklanmasını sağlayan bir iş geliştirme modelidir.

Dış kaynak kullanımı kavramının ilk kullanılmaya başlanması 1980'li yıllara dayansa da yönetim stratejisi ve iş modeli olarak 1990'lı yıllardan sonra yaygınlaşmaya başlamıştır.

Kısacası işletmelerin, bünyesinde barındırdığı öz yeteneklerinin dışında ihtiyaç duyacağı işler için gerekli iş gücü ve yetenekleri, işletme dışından kendi alanında uzmanlaşmış başka kurum, firma veya bireylerden almasına dış kaynak kullanımı ( outsourcing ) denir.

Firmaları, dış kaynak kullanımına yönelten önemli temel nedenler vardır

• Mevcut iş yürütme potansiyelini, kendi uzmanlığı dışındaki işler için dağıtmadan, rekabet içinde bulunduğu kendi ürün ve hizmetlerini geliştirme zorunluluğu
• Firmaların, uzmanlığı dışındaki gereksinimlerinde çalıştığı uzman kurum, firma veya bireyin uzmanlığından faydalanarak, alacağı ürün veya hizmetin kalite standartını yükseltmek